Santiago de Compostela met een dipje
Door: pelgrimgeertrui
Blijf op de hoogte en volg Geertrui
07 Mei 2012 | Spanje, Santiago de Compostella
In versneld tempo ben ik naar Santiago gereisd, met bus en auto. De regen ben ik wel echt beu, mijn schoenen drogen moeilijk door de nattigheid en kou.
Ondertussen gaat het beter met de tendinitis aan mijn linkervoet, het is wel nog niet helemaal genezen. Vandaag heb ik 2 Spanjaarden Felipe en Paco, snelle wandelaars, terug gezien in de mis in de kathedraal. Een aangrijpend moment. Voor hen een afsluiting van hun tocht. Voor mij een dipje omdat ik het einde niet gewandeld heb, het ging niet meer. Nu 2 dagen rust, cultuur, muziek (veel muzikanten in de stad) en comfort.
Daarna neem ik de bus naar Tui, de grens met Noord-Portugal, om het laatste stukje van de camino Portugues te wandelen. In aansluiting wandel ik dan door naar Finisterra en Muxia (de kust). Ik wil de ervaring beleven om naar Santiago te wandelen en een pelgrimstocht symbolisch af te sluiten. Alle ervaringen en ontmoetingen een plaats te geven, indrukken verwerken, een diepgaand gevoel van tevredenheid en innerlijke rijkdom beleven.
Onderweg zijn is fantastisch maar niet eenvoudig als je rust wil vinden. Het is belangrijk om op tijd je af te schermen en tijd te nemen voor jezelf. In beweging zijn, voortdurend verandering ervaren, je aanpassen, toch jezelf zijn, de grenzen van je kracht voelen en ondertussen praktisch en met je 2 voeten op de grond blijven - echt niet simpel.
Enkele dagen terug was ik onderweg naar het klooster in Oseira. Het regende zo hard dat de wandelwegen rivierbeddingen werden. Mijn schoenen ! Beschermd door mijn regencape zag ik niet op tijd de gele pijlen en ja ... ik liep verkeerd. Gelukkig kwam ik redelijk snel op een weg uit en kwam er ook snel een wagen aangereden zodat ik de weg kon vragen. Na ca 3 km kwam ik in Oseira aan en kon het klooster bezoeken. Een snelle blik in de plaatselijke albergue (vochtig en koud) maakte snel duidelijk dat ik daar zeker niet wou slapen. Met een gedeelde taxi vol Duitsers reed ik terug naar Cea. Dit groepje Duitsers - anciens van de camino - hadden ook geen zin meer om in de regen te stappen.
www.turgalicia.es Toeristische Dienst van Galicia
www.caminodesantiago.consumer.es een interessante website van een Spaanse supermarkt Eroski - je krijgt er alle camino's met hoogteprofielen, foto's, slaapplaatsen enz.
Voor wie graag met een film de camino wil beleven . The Way. Ik hoorde nog van 2 andere filmen maar ben de titels vergeten ... Het komt wel terug.
Ondertussen gaat het beter met de tendinitis aan mijn linkervoet, het is wel nog niet helemaal genezen. Vandaag heb ik 2 Spanjaarden Felipe en Paco, snelle wandelaars, terug gezien in de mis in de kathedraal. Een aangrijpend moment. Voor hen een afsluiting van hun tocht. Voor mij een dipje omdat ik het einde niet gewandeld heb, het ging niet meer. Nu 2 dagen rust, cultuur, muziek (veel muzikanten in de stad) en comfort.
Daarna neem ik de bus naar Tui, de grens met Noord-Portugal, om het laatste stukje van de camino Portugues te wandelen. In aansluiting wandel ik dan door naar Finisterra en Muxia (de kust). Ik wil de ervaring beleven om naar Santiago te wandelen en een pelgrimstocht symbolisch af te sluiten. Alle ervaringen en ontmoetingen een plaats te geven, indrukken verwerken, een diepgaand gevoel van tevredenheid en innerlijke rijkdom beleven.
Onderweg zijn is fantastisch maar niet eenvoudig als je rust wil vinden. Het is belangrijk om op tijd je af te schermen en tijd te nemen voor jezelf. In beweging zijn, voortdurend verandering ervaren, je aanpassen, toch jezelf zijn, de grenzen van je kracht voelen en ondertussen praktisch en met je 2 voeten op de grond blijven - echt niet simpel.
Enkele dagen terug was ik onderweg naar het klooster in Oseira. Het regende zo hard dat de wandelwegen rivierbeddingen werden. Mijn schoenen ! Beschermd door mijn regencape zag ik niet op tijd de gele pijlen en ja ... ik liep verkeerd. Gelukkig kwam ik redelijk snel op een weg uit en kwam er ook snel een wagen aangereden zodat ik de weg kon vragen. Na ca 3 km kwam ik in Oseira aan en kon het klooster bezoeken. Een snelle blik in de plaatselijke albergue (vochtig en koud) maakte snel duidelijk dat ik daar zeker niet wou slapen. Met een gedeelde taxi vol Duitsers reed ik terug naar Cea. Dit groepje Duitsers - anciens van de camino - hadden ook geen zin meer om in de regen te stappen.
www.turgalicia.es Toeristische Dienst van Galicia
www.caminodesantiago.consumer.es een interessante website van een Spaanse supermarkt Eroski - je krijgt er alle camino's met hoogteprofielen, foto's, slaapplaatsen enz.
Voor wie graag met een film de camino wil beleven . The Way. Ik hoorde nog van 2 andere filmen maar ben de titels vergeten ... Het komt wel terug.
-
07 Mei 2012 - 18:08
Johan:
Spijtig te horen dat het zoveel regent, ik denk steeds aan zon als van Spanje droom. De lente is hier is ook niet zo fameus, na een droge winter is regen echter wel welkom. Geniet maar tenvolle van je trip. -
07 Mei 2012 - 19:32
Katherine:
Geertrui,
Na regen komt zonneschijn! Nu kan het niet anders dan dat de zon begint te schijnen. Hou je innerlijke zonnetje ook maar goed warm en stralend!
Kus,
Katherine -
07 Mei 2012 - 19:33
Katherine:
papa en mama waren heel blij met je telefoontje! -
07 Mei 2012 - 19:39
Joep Dohmen:
Lieve Geertrui,
vanharte proficiat met je aankomst! je bent er! wat een ongelofelijke tocht, nu al 6 weken. En ja, zulke verschrikkelijke regen en soms kou, dat is afzien en nederig je grenzen aanvaarden. Nu hoop ik voor je een beetje meer warmte voor het vervolg. En misschien ergens werken in het veld, in de warme zon - maar dat moet ook weer niet te gek worden he!
Dank je wel voor al je mooie verslagen
en een hele goed vervolg. Joep -
07 Mei 2012 - 20:26
Martina:
goeie avond beste geertui
uiteindelijk vind ik terug hoe ik jou een berichtje kan schrijven
geniet van je rust die je hebt verdiend en ik stuur je een klein belgisch- leuvens zonnetje die vandaag wel aanwezig was in heverlee
ik stuur jou een dikke knuf vol vitamines un abroazo muy fuerte con muchas vitamines
martina
en ik ga nu e ve jouw foto's bekijken
-
08 Mei 2012 - 00:30
Johan:
We keken hier vanavond met zijn allen naar de The Way, geen slechte film, mooie landschap zichten en pittige dialogen. Een aanrader denk ik. -
10 Mei 2012 - 16:21
Den Alfons:
De oudste rugzaktoerist ter wereld komt uit Australië en is van plan om op zijn 95ste een ultieme tocht door Europa te maken. Keith Wright neemt eind deze maand het vliegtuig van Down Under om gedurende twee maanden Europa te bezoeken.
Pas op 85-jarige leeftijd is Wright begonnen met zijn trektochten. Na de dood van zijn vrouw Barbara heeft hij al meerdere reizen door West- en Oost-Europa gemaakt. Op zijn eerste reis trok hij met de bus door Turkije, waarna hij geld is beginnen sparen om de vluchten voor zijn reizen te betalen.
Wright is een veteraan uit de Tweede Wereldoorlog en voelde het al langer prikkelen om een stukje van de wereld te zien. Het reisbureau dat zijn tickets boekt noemt hem de oudste rugzaktoerist ter wereld. "Ik heb dingen gezien die andere toeristen niet zien, omdat ik door kleinere straten wandel en met de trein en de bus naar nabijgelegen dorpjes rijd", zegt Wright.
Zijn volgende reis door Europa zal hem langs Madrid, San Sebastian, Parijs, München, Wenen en Groot-Brittannië voeren. We wensen hem alvast een goede reis... -
12 Mei 2012 - 11:02
Ben Velraeds:
Hallo Geertrui,
Hoe gaat het nu met je, ben je inmiddels thuis of verblijf je nog op de camino?
Overdenking:
Tussen wens en vervulling,
ligt een grote afstand.
Groet Ben en Marijke Ned.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
