La vox de Galicia

Ondertussen ben ik zeer ontspannen aangekomen in Orense, de hoofdstad van Galicia. In Puebla de Sanabria ontmoette ik in de keuken van de pelgrimsherberg 4 Catalaanse pelgrimsfietsers. Onverwacht - maar leuk voor mij - blijken zij te reizen met een wagen. Elke dag fietsen er 3 van de groep en de vierde rijdt met de wagen en de bagage. De wagen dient ook als bezemwagen ... Zo kon ik ook meerijden. Eerst tot Laza en dan tot Gudina (de volgende herberg).

De eerste dag in Galicia was het weer een feest van wisselend slecht weer : regen, hagel en natte sneeuw. De temperatuur volgde de afdalingen naar beneden nl van 0 tot 4 graden.

Met de fietsers Mary, Joan, Enric en Antonio kan ik veel lachen en praten. We beginnen met een gezamelijk ontbijt, dan vertrekken de fietsers voor hun eerste etappe van de dag en volgt de wagen langs kleine wegen en door authentieke dorpen. Vervolgens een korte stop met koffie en opwarming voor de fietsers. Dan weer verder. Bij aankomst aan de herberg wordt alles uitgeladen, we schrijven ons in bij de hospitalero, kiezen een bed en zoeken een extra deken voor de nacht. Dan volgen de aankopen voor het eten. Samen koken en eten, heel leuk en gezellig. Vervolgens de douche en een kleine siesta. Daarna een rondwandeling in het dorp, de andere pelgrims begroeten en verhalen uitwisselen. Ondertussen kom je immers regelmatig dezelfde pelgrims (wandelaars en fietsers) tegen. Dan volgt de was van je kleren. Het is een feest als er een wasmachine is want het wast beter en je was droogt sneller (zeker met dit weer).

Mijn herstel van tendinitis aan de linkerknie duurt wat langer dus neem ik opnieuw de bezemwagen, nu verder naar Xunqeira de Ambia. Onderweg bezoeken we in een bergdorp Albergueria een aparte herberg. De hospitalero Luis laat elke pelgrim een St Jacobsschelp tekenen met een groet en hangt deze dan op langs de muren en palen in zijn herberg. Er hangen er nu sinds 2004 meer dan 500 pelgrimschelpen !

In Xunqueira de Ambia slaap ik heerlijk, het was er heel stil en rustig 's nachts. Een moderne herberg met veel comfort en warm, fantastich.

Deze morgen ben ik aangekomen in Orense. De herberg is gehuisvest in het klooster van St Franciscus. Deze dagen zijn er veel fietsers onderweg. Ik denk dat ik vandaag alleen het vrouwelijk geslacht vertegenwoordig in de herberg :-). De fietsende Catalanen zijn verder getrokken naar Cea. Na verbinding opnieuw een afscheid.

Morgen begin ik terug te stappen, te voet van Orense naar Cea. Terug weer als een echte pelgrim. Bij het begin van mijn pelgrimstocht heb ik mij voorgenomen om zoveel mogelijk te stappen, maar niet tegen een hoge prijs van pijn. De essentie naast het wandelen blijft de reis naar binnen en de ontmoeting van andere pelgrims, de echte spirit van de camino - volgens mij toch.

Opmerkelijk is wel dat alles mooi terecht komt. Ik krijg pijn aan mijn voet en wil autotstop doen op een zondagmorgen, geen enkele bar is open en plots is daar een trucker die mij een lift wil geven. In de herberg ontmoet ik fietsers met een bezemwagen enz. De oplossing komt onmiddellijk wanneer het nodig is, geen gepieker - wel de rust van het komt wel in orde. Heel fijn. Zo kan ik echt met aandacht en plezier in mijn 'NU MOMENT' of het heden blijven. Mijn medepelgrims zijn verrast hoe rustig ik bij alles blijf. Ze willen dit ook zo ervaren in hun leven.

Het zou een mooi geschenk zijn als ik ook op deze manier een goede job vindt wanneer ik terugkom van mijn pelgrimstocht. Het vertrouwen groeit.

In Orense komen we terug dichter bij zeeniveau en is het ook warmer. Nu nog de zon en dan kan ik meer genieten van het landschap tijdens de wandeling.

Mijn fotoapparaat, vooral de batterijen, begint te haperen. Heeft iemand een tip voor een goed basistoestel ? Welk merk en model is een aanrader